بسم الله الرحمن الرحیم

به نام ذات اقدسِ اله

و شاید به بهانه جوانه ای کوچک که از دل روزهای غیربرفی ِ زمستانه سر برآورد، غبار از کلبه کوچک خود گرفته و آن را معطر می کنم

کلبه ای را که در راه او بنا نهادم باشد که به روزهای وصل به قرب و رضای عشق مطلق برسیم

روزهایی که دلم می خواهد مشق هرشب زندگی مان کلام مولایم باشد...

که خدا را خدا را پروا کنید ... حال که تندرستید نه بیمار

و درحال گشایش هستید نه تنگدست...

در آزادیِ خویش پیش از آنکه درهای امید بسته شود بکوشید. در دل شب ها با شب زنده داری و پرهیز از شکمبارگی به اطاعت برخیزید

با اموال خود انفاق کنید

از جسم خود بگیرید و بر جان خود بیفزایید و در بخشش بخل نورزید که خدای سبحان فرمود: «اگر خدارا یاری کنید شما را پیروز می گرداند و قدم های شما را استوار می دارد»...